Dąb korkowy Quercus suber

Dąb korkowy, naukowo określany jako Quercus suber, to rodzaj drzewa z rodziny buków (Fagaceae). Jest to jeden z najbardziej popularnych i praktycznych gatunków dębu, który występuje w rejonach śródziemnomorskich, w szczególności w Portugalii, Hiszpanii, Maroku i Tunezji.

Dąb korkowy Quercus suber

Roślina o rozległej i nieregularnej koronie. Wysokość wynosi do 20 metrów, ale w naturalnych warunkach zazwyczaj jest niższa. Na wstępie rozwija się prosto, z czasem zakrzywia i gnie. Pokryty gęstą i nierówną powłoką. Liście są wiecznie zielone, mają długość od 4 do 7 cm, są o kształcie owalnym, delikatnie pofałdowane i ząbkowane, często z wygiętą krawędzią. Ich górna część ma intensywny kolor zielony, natomiast dolna jest jaśniejsza i pokryta włoskami.

Kwiaty i owoce 

Męskie są zebrane w kotki, żeńskie rosną w grupach po 1–3 sztuki na krótkiej szypułce. Owocami są Żołędzie długości 3 cm tkwiące w szarych szypułkach złożonych z niezbyt zbitych łusek.

Zastosowanie

Do pozyskiwania korka używa się wyłącznie kory drzewa, a mianowicie jego zewnętrznej, martwej warstwy. Podczas usuwania zewnętrznej warstwy łuski, wewnętrzna, regenerująca się część nie ulega uszkodzeniu. Przetwarzanie jest całkowicie bezpieczne dla drzewa. Kolejne usuwanie łupiny można przeprowadzić dopiero po 9-12 latach, kiedy poprzednie nacięcia się zagoją i kora odnowi się. Kora po raz pierwszy jest usuwana z drzew, które osiągnęły co najmniej 25 lat. Korka zbiera się 12 razy podczas cyklu życia jednego drzewa. Drzewo osiąga wiek 150-250 lat.

Dąb korkowy uprawia się w Hiszpanii, Portugalii, Algierii, Maroku, Francji, Włoszech i Tunezji. W tych krajach lasy dębu korkowego zajmują około 2,5 miliona hektarów. Około połowa wydobywanego korka pochodzi z Portugalii.