SZTOBRY, ZRAZY i PODKŁADKI

Sztobry inaczej zrzezy to ścięta część pędu drzewa liściastego użyta jako sadzonka. Sztobry służą do rozmnażania wegetatywnego.

Najczęściej tą metodą rozmnaża się wierzby i topole. Sztobry najczęściej maja długość 5–10 cm i grubość 5mm – 15 mm. Do tego celu wybiera się najsilniejsze pędy. Powinny one pochodzić z czystych odmianowo, zdrowych plantacji. Najbardziej wartościowe sztobry otrzymuje się z dolnej i środkowej części pędu (mają większą masę i są bogatsze w substancje zapasowe). Aby zaznaczyć biegunowość sadzonek zanurza się je w mleku wapiennym. Sztobry przechowuje się w chłodni w temperaturze około 4 °C. Ukorzeniają się po wsadzeniu do gleby tworząc nowe rośliny.

Sztobry wysadzone jesienią, produkuje się z pędów wyciętych w drugiej połowie października a wysadzane wiosną od grudnia do marca.

Rodzaje sztobrów:
--zielone cięte z wierzchołków pędów ulistnionych,
-zdrewniałe cięte zimą z jednorocznych pędów nadziemnych,
-korzeniowe.

Zrazy to szlachetny element nowego organizmu. Pochodzą od gatunku, odmiany lub formy, która jest dla hodowcy ciekawa. Zraz zrasta się z formą dziką z tzw. podkładką. W wyniku szczepienia, polegającego na sztucznym połączeniu dwóch odrębnych organizmów roślinnych (zrazu z podkładką) powstaje nowy organizm roślinny łączący cechy obu tych organizmów.

Zrazy pobiera się ze zdrowych roślin matecznych rosnących w warunkach dobrego nasłonecznienia. Nie należy stosować zrazów z pędów zacienionych. Same pędy na zrazy powinny być dobrze rozwinięte i zdrowe. Powinny też posiadać wszystkie cechy właściwe dla gatunku lub odmiany, rozmnażanej metodą szczepienia.

Rodzaje zrazów:
-zrazy pobierane późną jesienią, wiązane w wiązki, etykietowane, dołowane w wilgotnym piasku i przechowywane w pomieszczeniu o temperaturze 0-4 °C do szczepienia zimowego w szklarni
-zrazy pobrane tuż przed szczepieniem do szczepień wiosennych,
-zrazy pozyskiwane zarówno wiosną, jak i późnym latem jeżeli szczepy zimują w szklarni przy szczepieniu roślin zimozielonych,
-Zrazy do okulizacji oczkiem śpiącym czy żywym tnie się z pędów tegorocznych lub bezlistnych pędów zeszłorocznych. W przypadku roślin o pędach cienkich pobiera się pędy dwu lub trzyletnie.