Pigwowce pośrednie

Choroby i szkodniki atakujące różne odmiany pigwowca

Do najczęściej występujących chorób pigwowca zalicza się zgniliznę drzew ziarnkowych. Na porażonych owocach można dostrzec szybko pojawiające się, brunatne plamy, które mają beżowo-szare brodawki. Owoc zasycha i zostaje w takiej formie (nazywanej mumią) do następnego roku. Kolejną chorobą jest mączniak, którego można rozpoznać po deformacji, zasychaniu liści i charakterystycznym białym nalocie na ich powierzchni. Dla pigwowca niebezpieczny jest także parch gruszy oraz rak bakteryjny drzew owocowych. Bywa także podatny na stanie się łupem mszyc.  Prawidłowa pielęgnacja krzewów pigwowca w znacznej mierze zapobiega rozwojowi infekcji, podobnie jak pozyskiwanie zdrowych sadzonek ze sprawdzonych źródeł. Jednakże jeśli dojdzie do zachorowania, należy jak najszybciej wdrożyć środki zaradcze w formie oprysków dostosowanych do patogenów atakujących nasz krzew. 

Jak sadzić pigwowca?

Rozmnażanie pigwowca najlepiej przeprowadzać przez sadzonki, które pobiera się z krzewów-matek latem. Torfowe doniczki z sadzonkami należy przezimować, a na wiosnę przesadzić do miejsca docelowego. Wysiewając pigwowiec z nasion należy mieć świadomość, że w ten sposób roślina dziedziczy jedynie cechy gatunkowe, a nie związane z odmianą (może zatem różnić się kolorem kwiatów od rośliny matecznej). 

Jakie odmiany pigwowca warto znać?

Najbardziej popularny jest oczywiście pigwowiec japoński, który posiada bardzo wiele odmian. Nieprawidłowo bywa nazywany pigwą japońską. Nie wszyscy wiedzą, że roślina ta jest spokrewniona z... melonem. Stąd też kolor jej owoców i ich charakterystyczny kształt. Do najpopularniejszych odmian pigwowca japońskiego uprawianych w Polsce zalicza się między innymi:

• 'Sargentii' - nadaje się na niskie żywopłoty i rabaty. Charakteryzuje się czerwonymi kwiatami z żółtym środkiem
•  'Red Joy' - odmiana bardzo niska, osiąga maksymalnie 0,5 metra wysokości i metr szerokości. Ma poskręcane okrągłe, błyszczące liście. Kwiaty są pełne lub półpełne, czerwone, zebrane w grupy po 2 lub 4.
• 'Cido' charakteryzuje się głównie dużymi, kulistymi, bardzo smacznymi owocami.

Pigwowiec japoński jest krzewem, który warto mieć w swoim ogrodzie chociażby dlatego, że nie ma zbyt wielu wymagań uprawowych, pięknie się prezentuje i dodatkowo wydaje pyszne owoce.

Jeśli chodzi o pigwowce pośrednie (łac. Chaenomeles superba), najbardziej popularne odmiany to:

• pigwowiec 'Crimson and Gold', który jest niskim, okrywowym krzewem, osiągającym wysokość maksymalnie 1,2 metra. Kwitnie na czerwono, pojedynczymi kwiatami z wyraźnie żółtymi środkami.
• pigwowiec 'Pink Lady' jest ciernistym krzewem o maksymalnym wzroście 1,5 metra. Jego kwiaty są ciemno różowe, miododajne i przyciągające owady. 
• pigwowiec 'Fire Dance' wyróżnia się ogniście czerwonymi kwiatami. Ma poduszkowy, rozłożysty pokrój, dlatego charakteryzują go bardzo wyraziste walory dekoracyjne. 
• pigwowiec 'Elly Mossel' to krzew podwójnie kwitnący: na wiosnę i w lecie. Ma dość duże, kuliste owoce o średnicy 5 cm. Dobrze rośnie zarówno w słońcu jak i lekkim cieniu. Specjaliści zalecają sadzić go w grupach.
• pigwowiec pośredni 'Nicoline' (znany też pod nazwą Chaenomeles Nicoline) ma pokładające się po ziemi, mocne pędy. Dorasta maksymalnie do 1 metra wysokości. Jest bardzo niewymagającą rośliną, dobrze znosi mrozy i okresy suszy. Najlepiej sprawdza się w ogródkach skalnych, których stanowi efektowne dopełnienie. 
• pigwowiec 'Jet Trail' ma częściowo pokładające się pędy, które - wyjątkowo na pigwowce - pozbawione są cierni. Prezentuje się bardzo okazale, ale też wydaje smaczne, soczyste owoce świetne na przetwory. 

Na uwagę zasługują także pigwowce mieszańcowe, w tym szczególnie lubiany pigwowiec mieszańcowy 'Tamara'. Jest bardzo rozłożysty i posiada jasnożółte, soczyste owoce o zwartym miąższu, doskonałe na nalewki. To ukraińska odmiana, podobnie jak pigwowiec wspaniały 'Nina'. Obie rośliny świetnie sprawdzają się w ogrodach przydomowych, ale także w miejskich nasadzeniach. 

Warto wiedzieć, że nawet jeśli nie dysponujemy kawałkiem własnej ziemi, możemy posadzić pigwowiec w doniczce. Stanowią one piękną ozdobę balkonu i tarasu. Nie mogą być jednak uprawiane we wnętrzach ze względu na zbyt wysoką temperaturę zimą. 

Jak przyciąć pigwowca? Pielęgnacja tych krzewów

Kiedy przycinamy pigwowca? Najlepiej tuż po posadzeniu krzewu przycinamy wszystkie jego pędy o połowę. To pozwoli roślinie zagęścić się i uzyskać atrakcyjny wizualnie pokrój. Im gęściej krzew będzie rosnąć, tym lepiej będzie również owocować. Generalnie cięcie pielęgnacyjne pigwowca warto przeprowadzać późnym latem, po zakończeniu okresu kwitnienia. Krzewy te wiele wybaczają nawet początkującym ogrodnikom. Więc chociaż oczywiście lepiej się stosować do wskazań cięcia pod liściem lub tuż nad pąkiem, inne, mniej wprawne przycinanie krzewu pigwowca nie powinno mu zrobić krzywdy. 

Dlaczego warto hodować pigwowiec? Zastosowanie i właściwości tej rośliny

Podstawowym powodem, dla którego warto hodować pigwowca, są oczywiście jego owoce, które dojrzewają od września do października. Zawierają one wiele cennych dla zdrowia witamin i minerałów, między innymi witaminę C i E, a także magnez, sód, miedź, fosfor i potas. Ze względu na wysoką zawartość pektyn, świetnie nadają się na dżemy, konfitury i syropy. Miłośnicy domowych alkoholi wykorzystują owoce pigwowca do stworzenia pięknej kolorystycznie nalewki. Za najlepsze owoce na przetwory uznaje się te wydawane przez liczne odmiany pigwowca japońskiego. Co ciekawe, aromatyczne właściwości owoców pigwowca wykorzystywane są także w przemyśle kosmetycznym i perfumeryjnym. O walorach zapachowych można się przekonać, umieszczając świeże owoce w szafie jako odświeżacz powietrza.