Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową

Pigwa - sadzonki pigwy

5 produkty

Pigwa to drzewko bądź wysoki krzew z rodziny różowatych (Rosaceae). Pigwa pospolita pochodzi z południowo-zachodniej Azji, ale rośnie niemal w całej Europie – również w Polsce. Pigwę ceni się przede wszystkim za duże, żółte owoce, będące bogatym źródłem witaminy C, minerałów i polifenoli. Wytwarza się z nich soki, dżemy oraz nalewki, natomiast nie je się ich na surowo, ponieważ mają kwaśny smak i są twarde. Ze względu na smak owoców, piwa bywa nazywana polską cytryną. Kwitnące drzewo ma walory dekoracyjne, a jej kwiaty są niewątpliwą ozdobą ogrodu.

Czytaj więcej

Jak wygląda pigwa? Pigwa a pigwowiec

Mylenie pigwy i pigwowca jest dość częste. Trzeba pamiętać o tym, że są to dwa różne gatunki pochodzące jednak z tej samej rodziny. Pigwa jest drzewem bądź wysokim krzewem i osiąga wysokość 3-7 metrów. Ma owalne liście, które są ciemnozielone z wierzchu i szare od spodu, ale ich odcień jest uzależniony od odmiany. Pigwa zaczyna kwitnąć pod koniec maja, a jej kwiaty mogą być bladoróżowe lub białe i mają przyjemny, często intensywny zapach. Owoce pigwy najpierw są lekko omszone, a później pokrywają się woskowym nalotem. Owoce te są pokaźnych rozmiarów ? o średnicy przekraczającej niekiedy 6 cm i przypominają jabłka lub gruszki. Właśnie dlatego wyróżniamy pigwy jabłkowe i gruszkowe. Przykładem pigwy jabłkowej jest pigwa 'Laskowicka', a jedną z popularniejszych pigw gruszkowych jest pigwa gruszkowa 'Portugal'. 

Zbiory owoców pigwy mają miejsce pod koniec września i trwają aż do końca października. Większość odmian tej rośliny cechuje samopylność, jednak przy zapyleniu krzyżowym zawiązuje się więcej owoców. Trzeba pamiętać o tym, że pigwa niezbyt dobrze znosi silne mrozy. Ciekawostką jest, że owoc pigwy był złotym jabłkiem wręczonym Afrodycie przez Parysa

Podstawowa różnica między pigwą a pigwowcem jest taka, że pigwowiec to znacznie mniej okazały krzew. Choć zdarza się, że pigwa to krzew, jednak dojrzały okaz osiąga większe rozmiary od pigwowca, który dorasta do wysokości zaledwie 1-2 metrów. Owoce pigwowca łatwo poznać po tym, że są znacznie mniejsze od tych, które rosną na pigwie i mają gładką oraz śliską skórkę . Owoce pigwy gruszkowej 'Champion' mogą ważyć nawet kilogram, a wyjątkowo dorodne pigwowce - zaledwie 100 gramów. Owoce pigwowca mają za to mocniejszy aromat, choć również są kwaśne. Choć także owoce pigwowca nadają się do tego, by sporządzać z nich różne przetwory, to jednak na ogół hoduje się je ze względu na ich walory dekoracyjne. Kwiaty pigwowca są różowe, pomarańczowe lub czerwone. Pojawiają się one na krzewach wcześniej niż w przypadku pigwy, bo już pod koniec kwietnia. Należy też zaznaczyć, że pigwowiec jest wysoce mrozoodporny i dobrze rośnie niemal na każdej glebie. 

Uprawa pigwy - rozmnażanie i sadzenie

Pigwa wymaga słonecznego stanowiska i tylko w takich miejscach obficie owocuje. Sadząc pigwę, należy unikać miejsc, w których będzie ona narażona na silne podmuchy wiatru. Roślina ta lubi żyzną i dobrze zdrenowaną glebę o kwaśnym odczynie. Pigwa źle znosi podłoże stale podmokłe i zimne. W takich warunkach słabo rośnie i zrzuca kwiaty oraz zawiązki. Najlepiej zasadzić ją jesienią lub wiosną, mając na uwadze to, że roślina mocno rozrasta się na boki. Samo sadzenie drzewka jest proste, bo wystarczy wykopać dołek o głębokości około 30 cm, umieścić w nim sadzonkę i zasypać. Ziemię koło sadzonki pigwy dobrze będzie obłożyć obornikiem albo kompostem. Warto zastosować palikowanie, ponieważ dzięki niemu sadzonka utrzyma pionową pozycję.

Pigwy nie nawozi się każdego roku. Należy unikać nawożenia tej rośliny preparatami z dużymi ilościami azotu, które opóźniają jej owocowanie. Drzewko można zasilić wiosną, stosując nawóz potasowy bądź fosforowy, ale jedynie w przypadku, gdy gleba jest mało zasobna w składniki odżywcze. Z racji tego, ze pigwa nie jest w pełni mrozoodporna, należy zabezpieczyć ją przed przemarznięciem. Zanim nadejdzie zima wokół pnia należy usypać kopczyk z ziemi

Pigwy rozmnaża się w różny sposób, ale najczęściej i z najlepszym skutkiem robi się to poprzez sadzonkowanie gałązek. Sadzonki pigwowca należy uciąć tak, aby miały piętkę. Sadzonkę umieszcza się w doniczce z torfem i piaskiem. Podczas ukorzeniania trzeba zapewnić roślinie temperaturę 20-25°C. Doniczki z sadzonkami przez zimę przechowuje się w chłodnym pomieszczeniu, a na wiosnę pigwę przesadza się do gruntu.

Można też pomyśleć o rozmnożeniu pigwy poprzez odkłady. Metoda ta polega na podsypaniem ziemią gałązki rośliny, co najlepiej robić na wiosnę. Gdy pigwa ukorzeni się, a z bocznych pączków wyrosną nowe pędy, można ją odciąć od drzewka matecznego. Trzeci sposób rozmnażania pigwy to sadzenie nasion pobranych z dojrzałych owoców. Nasiona trzeba umyć, wysuszyć i zasadzić przed upływem miesiąca od wyjęcia ich z pigwy. Sadzi się je na głębokości 2-3 cm. Sadzonki należy przerzedzać, tak aby odległość między nimi wynosiła około 20 centymetrów. 

Cięcie pigwy - kiedy wykonać i o czym trzeba pamiętać

Pigwę przycina się w marcu lub w kwietniu, gdy można ocenić, które pędy są uszkodzone lub chore. Trzeba pamiętać o tym, że przycinanie po wejściu w stan wegetacji jest optymalne, ponieważ roślina ta jest dość wrażliwa na mróz i nie służy jej jesienne cięcie. Co ważne, pierwsze cięcia dokonuje się zaraz po umieszczeniu sadzonki w ziemi. Usuwa się wtedy słabsze pędy, pozostawiając 2 -3 silne. Tworzenie koron można rozpocząć, gdy pędy będą miały około 1,5 metra. Warto raz na jakiś czas dokonać cięcia prześwietlającego, które przerzedzi koronę i nieco ją rozluźni oraz nada jej ładniejszy kształt. Regularne skracanie przyrostów jest ważne, ponieważ zapewni pigwie ładniejszy pokrój i ukryje ciernie.

Odmiany pigwy - jakie są i co trzeba o nich wiedzieć

Sprawdź, jakie odmiany pigwy będą najlepsze do Twojego ogrodu! Wspomniana wcześniej pigwa jabłkowa 'Laskowicka' to duży krzew lub niewielkie drzewo osiągające 5 m wysokości. Odmiana ta rośnie intensywnie, a jej owocowanie ma miejsce w 3. lub 4. roku od posadzenia. Jej owoce są duże i aromatyczne, mają złoty kolor i delikatny miąższ, z którego wykonuje się miód, marmolady i dżemy, a także nalewki i wina. Odmiana ta jest polecana także dlatego, że jej bladoróżowe kwiaty mają intensywny zapach i wspaniale prezentują się w ogrodach. 

Wśród pigw gruszkowych warto wymienić kilka odmian. Starą samopylną, popularną zwłaszcza na południu Europy, jest pigwa 'Portugal'. W naszym klimacie roślina ta jest krzewem lub niewielkim drzewkiem, które może mieć 3-4 m wysokości. Jej żółto-pomarańczowe owoce są nieco łagodniejsze w smaku i bardziej soczyste od innych odmian oraz aromatyczne. Pigwę 'Portugal' można prowadzić w formie wachlarza bądź espaliera. Jeśli szukasz odmiany odpornej na mróz i choroby, zwróć uwagę na pigwę 'Wołgogrodzką'. Silnie rozrastające się, wielopniowe drzewo o krzaczastym pokroju. Jego owoce są duże i miękkie, z omszałą skórką. Miąższ posiada jasnożółty kolor i prawie nie ma w nim pestek. Odmiana ta dość wcześnie dojrzewa (w połowie września).

Największe, dojrzewające w połowie października owoce rosną na pigwie gruszkowej 'Champion'. Mają one cytrynowożółtą barwę i słodko-kwaskowaty smak oraz intensywny aromat. Pigwa ta jest sporym krzewem bądź niewysokim drzewem, ma walory dekoracyjne i nadaje się na szpalery i alejki. Wyróżnia ją dość dobra odporność na mróz, szkodniki i choroby. Atrakcyjnie prezentującym się krzewem lub małym drzewkiem odgrodowym jest także pigwa 'Vranja Wrania'. Jej kwiaty są duże, różowe i mają silny zapach. Również owoce tej odmiany są znacznych rozmiarów. Posiadają cytrynowożółtą skórkę i są dość łagodne w smaku, bardzo soczyste i aromatyczne. Bardzo wcześnie dojrzewają zbiorów można dokonać już w sierpniu.

Dlaczego pigwa usycha - choroby i szkodniki pigwy

Jednym z największych utrapień hodowców pigwy są mączniaki. Biały nalot na liściach i owocach przyczynia się do ich deformacji i obsychania. Aby zapobiegać zarażeniem pigwy mączniakiem, wiosną należy zapobiegawczo stosować preparaty na bazie siarki. Zainfekowane drzewka trzeba opryskać silniejszymi środkami. Innym szkodnikiem atakującym pigwę jest przędziorek, przez którego na aparacie asymilacyjnym pojawiają się żółte plamki. Osłabione liście rośliny odpadają. Z przędziorkiem skutecznie rozprawi się Dobroczynek szklarniowy Spidex.

Ciemniejące, brązowe plamy świadczą o parchu gruszy, który może prowadzić do uschnięcia drzewka. W tym przypadku pomóc mogą produkty na bazie miedzi. Szczególnie niebezpieczna jest zaraza ogniowa. Ta bakteryjna choroba przejawia się brunatno-czerwonymi plamami i zasychaniem pędów. Niestety trudno się jej pozbyć i szybko przenosi się ona na inne rośliny. Zapobiegawczo można stosować preparaty miedziowe.

pixel