Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową

Wierzby sadzonki drzew

33 produkty

Wierzby (Salix) to bardzo zróżnicowany rodzaj drzew, krzewów i krzewinek płożących należących do rodziny wierzbowatych. Obejmuje on łącznie blisko 500 gatunków, które z łatwością się z sobą krzyżują, tworząc mieszańce. Popularna wierzba doskonale sprawdza się w nasadzeniach zarówno miejskich, jak i ogrodowych; wiele gatunków dobrze czuje się w doniczkach i donicach, zdobiąc tarasy, a nawet niewielkie balkony. Wierzba w ogrodzie jest również niebywale pożyteczną rośliną, która pomaga usunąć nadmiarową wilgoć z gleby. Z kolei dobrze prowadzona na balkonie pozwala na stworzenie estetycznej osłony przeciwsłonecznej i separującej od wzroku sąsiadów. 

Chociaż wierzba to idealne drzewo na tereny podmokłe, istnieją także odmiany doskonale radzące sobie na terenach piaszczystych. Są stosunkowo łatwe w uprawie i nie wymagają wielu zabiegów ogrodniczych, a przy tym szybko się rozrastają i pozwalają zagospodarować nawet trudny teren.  

Wierzbę można sadzić także jako soliter, który z daleka będzie przyciągać spojrzenia i witać gości już na progu posesji. W ten sposób często jest wykorzystywana na dużych terenach parkowych, w ogrodach otaczających budynki publiczne, ale i prywatnych. 

Wierzby są bardzo zróżnicowane pod względem prezencji i pokroju samej rośliny, jednak wszystkie łączy ważna cecha charakterystyczna, jaką są niespożyte siły życiowe. To roślina mało wymagająca, potrafi ukorzenić się nawet z bardzo niepozornej witki i odradza się po sporym przycięciu. Dlatego wybacza wiele błędów ogrodniczych. Dzięki dobremu dopasowaniu gatunku wierzby do przestrzeni, jaką dysponujesz, uda Ci się stworzyć romantyczną i sielską albo nowoczesną i minimalistyczną kompozycję.

Czytaj więcej

Wierzba w ogrodzie - w szkółce Sadowniczy.pl znajdziesz każdą odmianę i formę

  • Wierzba 'Hakuro nishiki' pochodzi z Japonii. Jest silnie rozrastającym się krzewem o kulistym pokroju. W polskich ogrodach najczęściej wierzba japońska sadzona jest wersji krzaczastej, jednak niektórzy wybierają drzewko na pniu. Niezależnie od wersji, mało jest tak popularnych odmian roślin, jak wierzba 'Hakuro'. Aranżacje z jej udziałem można spotkać w ogrodach naturalistycznych, ale i nowoczesnych: ze względu na piękne, trójbarwne liście, 'Hakuro' stanowi ozdobę każdego zieleńca. Wierzba japońska na pniu może być sadzona także na balkonach w donicach. 'Hakuro' zaliczana jest do wierzb całolistnych.
  • Wierzba 'Pendula' to, podobnie jak 'Hakuro', wierzba całolistna, o gęsto ulistnionych pędach, najczęściej sprzedawana w szkółkach ogrodniczych jako krzew/niskie drzewko szczepione na pniu. Odpowiednie przycinanie sprawi, że będzie ozdobą każdego ogrodu. 
  • Wierzba mandżurska to bardzo charakterystyczna i efektowna roślina ogrodowa, która wyróżnia się nietypowym pokrojem, jaki zawdzięcza spiralnie poskręcanym pędom o żółtawym odcieniu i oliwkowozielonej barwie. Gatunek ten nie jest specjalnie wymagający w uprawie i sprawdza się nawet w ogrodach osób początkujących. Często mylona z wierzbą babilońską, która również posiada powykręcane pędy i liście i jest ceniona we florystyce.  
  • Wierzba iwa to popularne w całej Polsce, naturalnie występujące drzewo, które porasta niziny, a nawet wyższe partie górskie. Lubi widne i przestronne lokalizacje, najczęściej spotyka się ją na granicy łąk. Ze względu na szybki wzrost (dorasta do nawet 22 m) i duża koronę, ceniona jest jako drzewo zacieniające i ozdobne. Do ogrodów polecana jest wierzba iwa na pniu, która nie osiąga tak imponujących rozmiarów i łatwo się prowadzi. 
  • Wierzba płacząca 'Tristis', znana także jako wierzba biała, to drzewo o długich, wiotkich i silnie zwisających gałęziach w formie witek. Jej pędy są cienkie, nagie i złocistożółte. Bardzo malowniczo prezentuje się nad oczkami wodnymi, jeziorami i kanałami. To mało wymagające pod względem pielęgnacji drzewo, ale ma spore wymagania lokalizacyjne: nie przepada za towarzystwem innych drzew, ponieważ nie ma jak się rozrastać. 
  • Wierzby płożące to dość nietypowa grupa wierzb, ponieważ przyjmują formę niskich krzaków, rozrastających się po glebie. Do wierzb płożących zaliczamy m.in. wierzbę lapońską i liczne wierzby karłowate. Charakteryzują się one cienkożyłkowymi liśćmi i silnym wzrostem. Rośliny tego typu doskonale odnajdują się jako rośliny okrywowe, jednak potrzebują słońca i nie mogą być sadzone w pobliżu drzew zacieniających. Co ważne, większość gatunków płożących może służyć do obsadzania wydm, ponieważ piaszczyste gleby nie są im straszne.
  • Wierzba smukłoszyjkowa to ciekawa roślina niskiego pokroju (osiąga maksymalnie 1,5 metra), charakteryzująca się jasnoróżowymi kwiatostanami (baziami). Doskonała do obsadzania rabat i wiosennych grządek. 
  • Wierzba purpurowa wykorzystywana jest głównie w wikliniarstwie, ponieważ jej witki doskonale nadają się do wyplatania koszy i innych przedmiotów użytkowych. Z czasem jej pędy zmieniają kolor na bardzo wyrazisty, purpurowo-czerwony, od którego pochodzi jej nazwa. W ogrodach najczęściej spotykana jest wierzba purpurowa 'Nana' o zwartym pokroju, z daleka przypominającym pierzastą kulę.
  • Wierzba palmowa zaliczana jest do najbardziej dekoracyjnych roślin ogrodowych, co zawdzięcza swoim nietypowym jak na wierzby, palmowym liściom. Nazywana bywa również wierzbą bambusową, może być sadzona pojedynczo lub w szpalerze. Najlepiej komponuje się z roślinami o kontrastowej barwie. Ceni stanowisko słoneczne i wilgotną glebę. 
  • Wierzba smocza to bardzo efektowna roślina, którą charakteryzują zwijające się w nietypowy sposób witki. Doskonała do nasadzeń zarówno przy domach, jak i na tarasach czy balkonach. Oprócz niezbywalnych walorów dekoracyjnych, wierzba smocza pełni także funkcję pożyteczną: jest lubiana przez owady.

Kiedy przycinać wierzby - poznaj tajniki pielęgnacji

Termin, kiedy przycinać wierzby, może się odrobinę różnić w zależności od gatunku, jaki posadzimy i w jakim wieku jest nasza roślina. Przykładowo, znaczne przycinanie wierzby 'Hakuro' jest konieczne w pierwszym roku od posadzenia, a w latach kolejnych wykonuje się wyłącznie drobne poprawki. Generalnie jednak wierzby sanitarnie tnie się co roku, wykorzystując do tego ostry sekator. Idealne miejsce cięcia znajduje się tuż nad oczkiem, które tworzy się po przekwitnięciu tzw. kotków (bazi). To pozwoli na piękne rozrastanie się rośliny oraz zagwarantuje obfite kwitnienie w latach kolejnych. Bardzo istotne jest także usuwanie dzikich pędów wyrastających z podkładek: jest to ważne szczególnie w przypadku zaszczepionych na pniu szlachetnych odmian, ponieważ mogą być zagłuszone przez wspomniane odrosty.

Dowiedz się więcej i poznaj profesjonalne rady na temat pielęgnacji wierzby.

Wierzby są dość odporne na czynniki zewnętrzne, takie jak mrozy, szkodniki czy choroby bakteryjne. Jeśli są posadzone na odpowiednim stanowisku, tj. słonecznym i wilgotnym, będą cieszyć oczy i pięknie się rozrastać. Sadząc wierzbę warto jednak zapoznać się z chorobami, które atakują poszczególne gatunki, aby rozpoznać ich pierwsze objawy i jak najszybciej działać. Przykładowo, wierzba 'Hakuro' ma choroby wywoływane głównie grzybami, takie jak rdza czy czerniak. Większość wierzb jest podatna na działanie przędziorków, pieników i mszycy wierzbowej. Warto pamiętać, że wierzby ozdobne sadzone w donicach potrzebują dużej ilości składników odżywczych: ich częste podlewanie wyjaławia glebę, co odbija się na odporności rośliny.

Żywopłot z wierzby - wymagania, hodowla, pielęgnacja

Żywopłot z wierzby to bardzo efektowny, dający sielski efekt rodzaj grodzenia terenu lub przedzielania poszczególnych sekcji w ogrodzie. Najlepsze gatunki wierzby do tego rodzaju aranżacji to wszystkie, które tworzą długie witki: więc tak naprawdę masz nieograniczoną swobodę w wyborze; początkującym zaleca się jednak głównie wierzbę krzewiastą lub wierzbę sachalińską, która doda dodatkowego uroku niewielkim płotkom (jej witki zawijają się w charakterystyczny sposób przypominający ogon smoka lub macki ośmiornicy). Zawsze dobrą decyzją będzie tradycyjna polska wierzba płacząca.

Tego typu płotek wymaga jednak odpowiedniego zaplanowania: rozrysowania sposobu zaplatania poszczególnych witek, a następnie ich wsadzenia w ziemię, najlepiej na jesieni roku poprzedzającego wyplatanie płotu. Po zapoznaniu się ze wskazówkami profesjonalistów nie jest to trudna praca, chociaż wymaga cierpliwości. Taki rosnący płot z wierzby będzie zielony od kwietnia do listopada: wymaga regularnego cięcia i doplatania nadmiernie wystających witek, jeśli chcemy zachować jego schludny wygląd. Dla osób ceniących bardziej naturalistyczne ogrody, wystarczające będą dwa cięcia pielęgnacyjne w roku.

pixel