Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową

Porzeczki czerwone, białe, czarne - sadzonki porzeczek

54 produkty

Wszechstronność zastosowań owoców porzeczki sprawia, iż coraz więcej osób jest zainteresowanych posiadaniem kilku krzewów na swojej posesji. Analiza danych za ubiegły rok pozwala stwierdzić, iż podaż porzeczki jest stosunkowo niewielka, a to prowadzi do konstatacji, że warto pomyśleć nawet o specjalizacji, ponieważ ceny owoców systematycznie rosną.

Tak czy inaczej, zaletą uprawy porzeczki jest to, że poprawnie prowadzona hodowla może stać się źródłem ogromnej satysfakcji. Aby tak się stało, warto poznać poszczególne odmiany porzeczek, ich wymagania oraz zasady uprawy i pielęgnacji.

Czytaj więcej

Porzeczka - gatunki i odmiany, od czego zacząć uprawę tych krzewów? 

Wypada zacząć od tego, że owoce porzeczek zawierają znacznie więcej witaminy C, aniżeli popularne cytrusy, ziemniaki czy papryka. Dostarczają także cenne żelazo, potas, mangan, wapń, fosfor, jod, oraz witaminy, między innymi z grupy B oraz prowitaminę A i witaminę PP. Porzeczki czerwone, białe, czarne są prawdziwą skarbnicą zdrowia dla dzieci, jak i osób nieco starszych. Mimo słodkiego smaku porzeczki nie zawierają w sobie nadmiaru cukru, za to mnóstwo w nich pektyn i kwasów organicznych.

Ilość poszczególnych składników różni się w zależności od odmiany, jednak w każdym przypadku są to wartości pożądane przez organizm ludzki.

Najpopularniejsze gatunki porzeczek:

  • Czarna porzeczka (Ribes nigrum);

  • Czerwona porzeczka (Ribes rubrum);

  • Porzeczka alpejska (Ribes alpinum);

  • Porzeczka biała (Ribes niveum).

Warto w tym miejscu dodać krzew łączący w sobie trzy spośród wcześniej wymienionych zaszczepionych na jednym pniu. Mianowicie, chodzi o porzeczkę trio, dość silnie krzewiącą się, wymagającą przycinania.

Podział porzeczek wynika głównie z ubarwienia owoców. Różnice zasadnicze wynikają z różnych pór zbiorów, innych okresów pierwszego owocowania oraz zawartości poszczególnych składników odżywczych.

Czarna porzeczka

Okres dojrzewania czarnej porzeczki przypada na 24 czerwca. Jest to data popularnych imienin Jana, stąd krzew nazywany jest winogronem Świętego Jana. Charakterystyczny lekko kwaskowy smak docenili producenci win, dodając czarną porzeczkę do swoich produktów. Przykładem niech będzie Cabernet Sauvignon.

Czarna porzeczka - właściwości pylne 

Odmiany czarnej porzeczki wyhodowane jeszcze kilka lat temu nie mogąc się same zapylać, wymagały do tego celu pomocy owadów. Obecnie dostępne są w handlu odmiany samopylne. Sadzonki porzeczki czarnej wymagają stanowiska nasłonecznionego i osłoniętego przed wiatrem, przy czym odczyn gleby powinien być obojętny (pH 6-7).

Czerwona porzeczka

Swoją popularność w hodowli amatorskiej czerwona porzeczka zawdzięcza lepszej mrozoodporności oraz mniejszej podatności na choroby.

Najchętniej uprawianymi odmianami czerwonej porzeczki są:

  • 'Detvan';

  • 'Holenderska Rolan';

  • 'Jonkheer van Tets';

  • 'Rondom'.

Sadzonki porzeczki czerwonej nie są wymagające. Ważne jest, by lokować je w miejscach słonecznych, w glebie lekko kwaśnej, żyznej i bogatej w próchnicę.

Porzeczka alpejska

Krzew jest dość obszerny. W sprzyjających warunkach porzeczka alpejska osiąga nawet 2 - 3 metry wysokości.

Pojawiające się w lipcu kuliste, jaskrawoczerwone, lśniące jagody stanowią cudowną ozdobę ogrodów, tym bardziej że długo utrzymują się na pędach. Porzeczka alpejska to roślina dwupienna. Chcąc mieć własne owoce, ogrodnik powinien zadbać o posadzenie krzewów męskich i żeńskich.

Porzeczka biała

Jest najmniej popularna, chociaż nie można odmówić jej zalet prezentowanych przez czerwone i czarne odpowiedniczki. Porzeczka biała uwielbia stanowiska słoneczne, doskonale przyjmuje się w terenach lekko górzystych. Wegetację rozpoczyna nieco później, dlatego kwiaty porzeczki białej nie są w tak dużym stopniu, narażone na uszkodzenia przez przymrozki.

Odmiany porzeczki białej:

  • 'Biała z Juterbog';

  • 'Zitavia';

  • 'Werdavia';

  • 'Blanka'.

Przycinanie porzeczek - wszystko, co musisz wiedzieć 

Krzewy porzeczki muszą być regularnie przycinane. W ten sposób można kontrolować wielkość rośliny, dostosowując ją do np. do gabarytów balkonu lub tarasu, a także tworząc gustowną stylizację w ogrodzie. Przycinanie ma jeszcze jedno, być może istotniejsze zadanie. Mianowicie wpływa na poprawę wielkości zbiorów owoców, bogatsze krzewienie się i bujniejsze kwitnienie.

Przycinanie krzewów porzeczek - zasady ogólne 

Przycinanie krzewów porzeczek można przeprowadzić wyłącznie w okresie poprzedzającym rozpoczęcie wegetacji. To bardzo ważne. W innym przypadku z ran powstałych w wyniku zabiegu wydzielać się będzie duża ilość soków, co znacznie osłabi rośliny, a może nawet prowadzić do ich utraty. Poza tym w rany z łatwością wnikają patogeny będące źródłem powstawania chorób grzybowych. Zatem cięcie krzewów porzeczek przeprowadza się na przedwiośniu, nie później.

Przycinanie porzeczek rozpoczyna się w 4 (czarna porzeczka) lub 5 roku (czerwona i biała porzeczka) po posadzeniu sadzonek. Zabieg należy powtarzać w kolejnych latach. Polega on na usunięciu pędów uszkodzonych, chorych, pokładających się, starych, przemarzniętych oraz krzyżujących się z innymi. Porzeczki najlepiej owocują na pędach liczących sobie od 1 do 3 lat. Starsze pędy dobrze jest usunąć, tnąc je tuż nad ziemią. Warto pamiętać, iż cięcie przeprowadzane systematycznie doprowadzi do pozostawienia na krzewach najlepiej owocujących pędów.

Po cięciu na krzewie powinny pozostać:

  • 5-6 pędów jednorocznych;

  • 3-4 dwuletnie;

  • 3-4 trzyletnie.

Rozmnażanie porzeczek - podpowiadamy jak to zrobić 

Rozmnażanie porzeczek należy przeprowadzać wiosną lub jesienią, zanim pojawią się listki bądź po ich opadnięciu.

Rozmnażanie porzeczek - sadzonki pędowe i wierzchołkowe 

W trakcie zabiegu przycinania pozyskuje się pędy jednoroczne. Ich długość powinna wynosić około 20 cm, przy czym na każdym powinny znajdować się 4 - 5 pąków. Tuż nad oczkiem ogrodnik ucina pęd pod skosem w odległości 1 cm od pąka. Tak pozyskane pędy trzeba umieścić w żyznym podłożu, wbijając je skośnie w grunt. Przy rozmnażaniu jesiennym, sadzonki porzeczki można pozostawić do wiosny w ciemnym i chłodnym miejscu.

Rozmnażanie porzeczek - odkłady poziome 

Metoda jest znacznie prostsza, wystarczy wczesną wiosną przygiąć do gleby pokładające się pędy, po czym należy umieścić je w 10-centymetrowych rowkach. Całość trzeba przysypać ziemią. Jesienią ukorzenione sadzonki odcina się od rośliny macierzystej i przesadza na kolejne stanowisko.

Choroby porzeczek i jak z nimi wygrać 

Porzeczki są niezwykle wdzięcznymi roślinami, łatwymi w uprawie i niewymagającymi. Niestety, od czasu do czasu dopadają je choroby porzeczek oraz wszędobylskie szkodniki. Zanim przystąpi się do uprawy, warto pomyśleć o zakupie odpowiednich środków ochrony roślin, by uniknąć później przykrych niespodzianek.

Najczęstsze choroby dotykające porzeczki:

  • Zamieranie pędów;

  • Mączniak agrestu;

  • Szara pleśń;

  • Biała plamistość liści.

Szczególnie uciążliwe są choroby grzybowe.

Do infekcji najczęściej dochodzi na skutek zranienia krzewu np. podczas nieprawidłowo przeprowadzonego zabiegu przycinania.

Podobnym zagrożeniem są szkodniki. W tym przypadku także należy się przygotować w analogiczny sposób.

Szkodniki atakujące porzeczkę:

  • Wielkopąkowiec porzeczkowy;

  • Przędziorek chmielowiec;

  • Mszyce;

  • Przeziernik porzeczkowiec.

Decydując się na uprawę krzewów owocowych z gruntu, warto od początku zacząć od sprawdzonych i przebadanych sadzonek. Taką gwarancję daje wyłącznie sprawdzony i uznany na rynku dostawca, którego kadra dysponuje odpowiednią wiedzą, służąc bezpłatnym doradztwem. Nie cena, lecz jakość sadzonek powinna być kryterium wyboru. Pamiętajmy, że od naszej decyzji zależeć będzie powodzenie hodowli w ciągu najbliższych kilkunastu, a może nawet kilkudziesięciu lat.

pixel