Wiciokrzewy

Wiciokrzewy (Lonicera L.) to pnącza osiągające ponad 10 m wysokości, krzewy o pędach łukowatych lub prosto wzniesionych, rzadko są to niewielkie drzewa do 5 m wysokości.

Wiciokrzewy uprawiane są jako rośliny ozdobne, ze względu na silnie pachnące, efektowne kwiaty i pnący pokrój, ponadto wiciokrzewy krzewiaste wykorzystuje się do nasadzeń w formie żywopłotów.

Kwiaty u wiciokrzewów przeważnie są wonne, silnie zwłaszcza wieczorami i nocą, wytwarzają nektar i zapylane są przez owady. Kwiaty zebrane w naprzeciwległe kwiatostany wierzchotkowe w kątach liści lub na szczytach pędów, często zredukowane do pary kwiatów, czasem pojedynczych lub trzech kwiatów. Płatki mają barwę białą, purpurową, czerwoną lub żółtą. Owoce, jagody, czasem zrośnięte parami, barwy czerwonej, zielonej, niebieskoczarnej lub czarnej, zawierające pojedyncze lub liczne nasiona. Przy słonecznej pogodzie wiciokrzew potrafi kwitnąć już w połowie maja, aż września.

Wiciokrzewy to zarówno rośliny wieczniezielone, jak i o ulistnieniu sezonowym. Ulistnienie nakrzyżległe, rzadko okółkowe.

Wiciokrzewy wymagają stanowiska słonecznego do półcienistego. Nie mają szczególnych wymagań glebowych, są mrozoodporne. Wiciokrzew należy ciąć słabo a co 5-6 lat przeprowadzić ciecie odmładzające.