Wiązy - sadzonki wiąza

Sadzonki wiązu - różne gatunki dostępne na stronie Sadowniczy.pl

Dobrym tego przykładem jest wiąz górski 'Camperdownii', który osiąga maksymalnie 200 cm. Zazwyczaj jest szczepiony na pniu, co właśnie sprawia, że nie rozrasta się już wyżej, tworząc parasolowatą koronę. Wiąz górski jest stosunkowo łatwy w uprawie, jednak lubi żyzne i bogate w składniki odżywcze gleby. Zaliczany jest do roślin na tereny podmokłe, a co ważne, dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza i smog, dzięki czemu wybierany jest często do udekorowania trudnych dla innych roślin terenów miejskich. Dobrym wyborem do średniego ogrodu może być z kolei wiąz holenderski 'Wredei', który co prawda osiąga 10 m wysokości, ale rośnie stosunkowo wolno i łatwo go formować, dlatego często w sklepach ogrodniczych spotykany jest również pod nazwą wiąz kolumnowy. Dla miłośników drzew-gigantów polecany jest wiąz polny, jednak z małymi wyjątkami. Na przykład wiąz polny 'Jacqueline Hillier' osiąga maksymalnie 4 m i z wyglądu bardziej przypomina krzew niż drzewo: dlatego wybierając drzewo warto dokładnie zwracać uwagę nie tylko na odmianę, ale również klasyfikację. 

Wszystkie powyższe egzemplarze są dostępne w Sadowniczy.pl i cieszą się bardzo dużym wzięciem. Jeśli interesują Cię zadrzewienia śródpolne i zastanawiasz się nad posadzeniem wiązu, koniecznie zajrzyj do sekcji drzewa i krzewy bez wymogu regionalizacji nasiennej.

Wiąz górski - wymagania, stanowisko, uprawa, pielęgnacja

Wiąz górski, np. odmiany 'Camperdownii' w ogrodzie sprawdza się zarówno jako główny element dekoracyjny, jak i tło dla innych roślin. Ze względu na swój niewielki pokrój, (jest szczepiony na pniu) ceniony jest szczególnie przez posiadaczy niewielkich ogrodów. Odmiana preferuje stanowiska słoneczne, jednak poradzi sobie dobrze również w miejscach półcienistych: najważniejsze, w całkowitym zacienieniu będzie marnieć, a w końcu obumrze. 

Wiąz 'Camperdownii' dobrze znosi cięcie, a jest ono wręcz konieczne do utrzymania parasolowatej, sylwetki drzewa. Cięcie należy przeprowadzić po okresie pędzenia soków, czyli kiedy drzewo wypuści już pierwsze liście. Jeśli nasz wiąz na pniu osiągnął swój docelowy wymiar i jest to starszy osobnik, najbezpieczniej jest przeprowadzać odświeżenie korony, gdy liście rozwiną się już całkowicie. Cięcie sanitarne przeprowadzamy co roku, podlegają mu gałęzie rosnące zbyt nisko, krzyżujące się, tzw. wilki i odrosty korzeniowe. Zabieg wykonuje się mniej więcej 1 cm nad pąkiem kierującym się na zewnątrz pnia.

Choroby wiązów - jakimi metodami je zwalczać?

Istnieją różne choroby wiązów, jednak najbardziej niebezpieczna, ale jednocześnie najlepiej poznana, jest holenderska choroba wiązów. Atakuje ona niemal każdą odmianę i gatunek tego drzewa, nie jest na nią odporny ani monumentalny wiąz szypułkowy, ani niewielki 'Camperdownii'. 

Po czym rozpoznać, że nasz wiąz został zaatakowany przez holenderską chorobę? Przede wszystkim już w maju lub w pierwszej połowie czerwca, liście zainfekowanego drzewa zwijają się i opadają. Poszczególne pędy zamierają, a pozostawione samo sobie drzewo najczęściej umiera. Dlatego trzeba działać profilaktycznie i bacznie obserwować swoje rośliny. Jeśli choroba już zaatakuje, polecanym przez specjalistów rozwiązaniem jest stosowanie insektycydów przeciw ogłodkom. Należy jednak mieć świadomość, że może to nie przynieść rezultatów, gdyż wektorem rozprzestrzeniającym patogen są owady wgryzające się w korę drzew, jak np. wspomniany ogłodek wiązowiec, a grzybnia będąca głównym powodem zamierania drzewa, rozwija się wewnątrz pnia.

Niektóre odmiany wiązu, jak np 'Wredei" są bardziej podatne na choroby grzybowe, które często atakują rany powstałe na skutek cięcia. Dlatego zabiegi pielęgnacyjne warto przeprowadzać z dużą uważnością, ostrym i zdezynfekowanym sekatorem, a także stosować maści lecznicze. Jeśli wiąz zostanie zaatakowany przez grzyba, jedynym rozwiązaniem jest dopasowany do patogenu oprysk. 

Wiązy, jak każde inne rośliny, są także podatne na działanie szkodników. Najczęściej padają łupem bawełnicy wiązowo-zbożowej, nazywanej także torebnicą wiązową. Aby ustrzec swój okaz przed tym szkodnikiem, dobrze jest wczesną wiosną i późną jesienią wykonać oprysk preparatem o konsystencji olejowej, który pozostaje na liściach i truje mszyce składające jaja. 

Wiązy nie są drzewami trudnymi w uprawie i przy minimalnym wysiłku ogrodnika, dbającego o regularne opryski, będą piękną i unikatową ozdobą ogrodu.