Wiąz Camperdownii szczepiony na pniu

 Najbardziej okazały z rodzimych wiązów. Wyróżnia się dużymi, często trójwierzchołkowymi liśćmi, których nasada jest stosunkowo słabo asymetryczna, a górna powierzchnia jest tak szorstka w dotyku, że wręcz przypomina papier ścierny. Obok pokroju i liści, także skrzydlaki wiązu górskiego są wyraźnie większe niż u pozostałych rodzimych wiązów. Osiągają one nawet do 3cm długości, ich brzeg jest nieorzęsiony, a orzeszek umieszczony centralnie (nigdy nie dochodzi do brzegu skrzydełka)

Wymagania:

Gleby zasobne i wilgotne, przepuszczalne, zasadowe, o podłożu żwirowym, piaszczystym lub gliniastym. Gatunek preferujący półcień, bardziej cienioznośny nawet od wiązu szypułkowego, ale mniej od niego odporny na suszę. Jest najbardziej mrozoodpornym gatunkiem wiązu.