Sadzonki orzecha włoskiego i laskowego - orzech włoski, leszczyna

Sadzonki orzechów: laskowych, włoskich i egzotycznych

Sadzonki leszczyny pospolitej (Corylus avellana) oraz różnych odmian orzecha laskowego cieszą się dużym zainteresowaniem, ponieważ roślina nie sprawia problemów w hodowli, jednak trzeba zaznaczyć, że drzewa te bywają uciążliwe dla alergików. Leszczyna to niewysokie drzewo lub krzew i nie zajmuje dużo miejsca w ogrodzie. Jej owoce obfitują w witaminy A, C, PP i E i wspaniale wpływają na skórę, włosy, pracę układu krwionośnego i system nerwowy. Na pewno skorzystasz, jeśli włączysz orzechy laskowe do swojej diety.

Orzech włoski jest często uprawiany w przydomowych ogródkach. Coraz więcej osób decyduje się na jego hodowlę, ale należy pamiętać, że do Polski drzewo to sprowadzono już w XIII wieku. Sadzonki orzecha włoskiego to opcja dla Ciebie, jeśli dysponujesz sporą ilością miejsca w ogrodzie lub sadzie. Orzech włoski nie lubi konkurencji ? ma krótki i szeroki pień oraz bardzo rozłożystą koronę, a do tego wyjątkowo mocno rozbudowany system korzeniowy i może osiągnąć nawet ponad 30 m wysokości, choć w naszym klimacie raczej nie rośnie powyżej 10 metrów. Jest to jedno z najsilniej rozwijających się drzew owocowych! Dojrzałe orzechy włoskie są kalorycznym i zdrowym posiłkiem, który jest źródłem witamin, zwłaszcza witaminy E, wielonienasyconych kwasów omega, aminokwasów, minerałów oraz jodu. Drzewo orzecha włoskiego jest też cenne dla stolarzy. Jego drewno wyróżnia się wysoką estetyką i ma dużą wartość użytkową. Jest ono trwałe i twarde i służy do produkcji luksusowych mebli.

Sadzonki orzechów egzotycznych wymagają szczególnej opieki, ponieważ nasze warunki klimatyczne na ogół im nie sprzyjają. Choć niektóre egzotyczne gatunki orzecha są niewiele bardziej wrażliwe na mróz od moreli czy brzoskwini, to jednak w chłodniejszym roku nie ma co liczyć na udane zbiory. 

Choroby, szkodniki i uprawa orzecha włoskiego

Orzech włoski to drzewo, które jest dość często atakowane przez choroby bakteryjne i grzybowe, nierzadko pojawiają się na nich także szkodniki. Chorobą grzybową atakującą przede wszystkim młode drzewka jest mączniak prawdziwy orzecha włoskiego. Grzyb ten pojawia się na młodych pędach i liściach - można łatwo go rozpoznać po tym, że wygląda jak biały, pajęczynowaty nalot. Mączniak hamuje wzrost orzecha włoskiego i sprawia, że jest on mniej odporny na mróz. Porażone pędy należy wyciąć, a drzewo trzeba spryskać fungicydem miedziowym.

Jedną z groźniejszych chorób orzecha włoskiego jest antraknoza wywołana przez patogeny grzybowe. Objawia się ona żółtymi plamami na liściach, które brunatnieją i obejmują całą blaszkę. Grzyb obejmuje także młode pędy i zawiązki owoców, które zaczynają gnić. Wszystkie porażone części rośliny obumierają i odpadają. Aby zapobiec wystąpieniu antraknozy, warto zastosować oprysk z 5% mocznika. Podobne objawy pojawiają się w przypadku bakteryjnej zgorzeli orzecha włoskiego. Brunatne, czerniejące plamy na liściach i owocach są jednak nieco mniejsze i pojawiają się w dużych skupiskach. Na porażonych pędach widać jasne smugi. Aby ocalić drzewo, należy zastosować odpowiednie preparaty, na przykład na bazie miedzi. 

Chcesz cieszyć się zdrowymi plonami? Pamiętaj o tym, że patogeny zimują w opadłych liściach, dlatego jeżeli chcesz, aby choroby i szkodniki orzecha włoskiego nie były Twoim utrapieniem, pozbywaj się takich liści przed nadejściem zimy. Zastanawiasz się, jakie robaki pojawiają się w orzechach włoskich? Owocami tymi niestety interesują się muchówki z rodziny nasionnicowatych. Orzechy włoskie mogą stać się żywicielem larw tych szkodników.

Jeśli chcesz hodować orzechy włoskie, musisz wziąć pod uwagę to, że będą one owocować dopiero po 7 lub 8 latach po zasadzeniu. Orzech to drzewo, którego uprawa udaje się na glebach żyznych, o zasadowym odczynie. Należy unikać sadzenia go tam, gdzie ziemia jest ciężka i podmokła. Jak już wspomniano wcześniej, trzeba zadbać o to, aby orzech nie sąsiadował z innymi roślinami. Potrzebuje on dużo miejsca, ponadto jego opadłe liście zawierają substancję, która po kontakcie z glebą staje się toksyczna. Jeśli nie masz wystarczającej ilości miejsca w ogrodzie, postaw na samopylną odmianę orzecha włoskiego szczepionego 'Mars', która wyróżnia się bardzo niskim wzrostem. Roślina ta może być hodowana w donicy.

Najlepszy czas na sadzenie orzecha włoskiego to wczesna wiosna lub październik bądź listopad. Jesienne sadzenie drzewka wymaga jednak zabezpieczenia go przed mrozem liśćmi, gałązkami iglastymi albo kompostem. Młode drzewka należy regularnie nawadniać, jeśli jest sucho. Orzech włoski, to drzewo, o którym trzeba wiedzieć, kiedy owocuje, by dobrze zaplanować zajęcie się plonami. Zbiór owoców przypada na wrzesień i październik.

Orzechy włoskie nie wymagają intensywnego nawożenia. Raz w roku, na wiosnę, warto zasilić je kompostem. Jesienią, przed opadnięciem liści, można zastosować preparaty z cynkiem i borem. Po posadzeniu i przyjęciu się drzewek trzeba jednak dostarczyć im magnez i żelazo, a także azot i fosfor. Należy mieć na względzie to, że kompost i obornik rozkłada się tak, aby nie dotykały pnia. Aby orzech włoski zdrowo rósł, należy go też przycinać. Nie jest zalecane cięcie orzecha wiosną, ponieważ po rozpoczęciu wegetacji roślina wydziela dużo soków, jednak gdy zachodzi taka konieczność, trzeba zrobić to zaraz po ustąpieniu przymrozków. Pierwsze, formujące koronę, przycinanie orzecha włoskiego powinno mieć miejsce w sierpniu. Przez pierwsze 4 lata drzewo wytwarza silne konary i w tym czasie unikamy mocnego przycinania. Starsze orzechy włoskie wymagają cięcia prześwietlającego koronę. 

Jeśli nie masz doświadczenia w hodowli orzechów, to odmianą idealną dla Ciebie będzie orzech włoski 'Jacek', który wyróżnia się dużą odpornością na mróz oraz na choroby. Aby cieszyć się udaną hodowlą orzechów, zdecyduj się na zastosowanie mikoryzy do drzewek owocowych, która wspomaga rozwój rośliny i jest świetną opcją, gdy nie chce się stosować nawozów chemicznych.

Uprawa i odmiany orzecha laskowego

Leszczyna to drzewo, którego uprawa dobrze udaje się na glebach żyznych, próchniczych i o zasadowym odczynie. Preferuje ona stanowiska słoneczne i osłonięte od wiatru. Warto sadzić ją jesienią, stosując osłonki chroniące sadzonki przed przemarznięciem. Leszczynę nawozimy dwa razy w sezonie. Ważny w jej uprawie jest azot. Orzech laskowy lubi przycinanie wczesną wiosną, gdy tylko ustąpią mrozy. Cięcie formujące można wykonać przed zasadzeniem drzewka. W zależności od cięcia, roślina będzie krzewem lub drzewem. 

Jakie są odmiany orzechów laskowych? Bardzo smaczne są owoce z orzecha laskowego katalońskiego. Ta odmiana wyróżnia się nie tylko wartościowymi owocami, ale też bardzo dobrą odpornością na mróz i wyjątkową plennością. Za szczególnie smakowite uchodzą także owoce rosnące na orzechu laskowym barcelońskim. Te orzechy są pokaźne, a drzewa rodzą je w bardzo dużych ilościach. W postaci zmielonej są świetnym dodatkiem do lodów i ciast. O orzechach mielonych warto też pamiętać, szukając pokarmu dla ptaków. 

Choroby i szkodniki leszczyn - jak sobie z nimi radzić?

Najczęściej występującym szkodnikiem leszczyny jest słonkowiec orzechowca, który wyjada jądro owocu. Chrząszcze te należy spryskać odpowiednim preparatem. Dość powszechną chorobą orzechów laskowych jest monilioza, czyli brunatna zgnilizna drzew pestkowych. Aby jej uniknąć, leszczyny sadzi w dość dużych odstępach od siebie. Groźna jest także szara pleśń leszczyny, przejawiająca się szarawym nalotem na liściach. Zwalcza się ją specjalistycznymi środkami, zapobiegawczo można stosować oprysk z pokrzywy. Jeśli z jakichś powodów nie możesz hodować leszczyny, produktem, który może Cię zainteresować, są orzechy laskowe łuskane.