Silnierosnące drzewo (20m) o srebrzystobiałej korze z poprzecznymi, ciemnymi pasami.Pień ma smukły, dość często krzywy, koronę stożkowatą, w starszym wieku luźną, ze zwisającymi gałązkami.
To preferujące chłodny klimat, średniej wielkości i budowy drzewo liściaste wyróżnia się przede wszystkim swoją unikalną, niezwykle ozdobną korą, chyba jedną z najbardziej charakterystycznych spośród wszystkich drzew występujących na świecie. Jest ona śnieżnobiała, gładka i błyszcząca (na dole pnia u starszych drzew występują jednak głębokie, czarne spękania). Ażurowa korona brzozy daje przyjemny cień, a jej delikatne, trójkątno-romboidalne liście drżą i przyjemnie szeleszczą przy najmniejszym podmuchu wiatru. Inną dekoracyjną właściwością gatunku jest bardzo atrakcyjny pokrój, dzięki wytwarzaniu bardzo długich i cienkich gałązek, zwieszających się podobnie jak u wierzby płaczącej.
Roślina lecznicza:
Świeży sok pozyskany z brzozy od tysiącleci używany był do kuracji wzmacniających. Jest cenny dla ludzi w podeszłym wieku lub po ciężkich chorobach. Wzmacnia siły całego organizmu, reguluje przemianę materii, zapobiega w tworzeniu się kamieni moczowych. Jest korzysty w chorobach skóry jak i wątroby, a stosując go zewnętrznie rozjaśnia piegi oraz zapobiega przetłuszczaniu się skóry.
Średni przyrost roczny: 50 - 60cm
Wymagania : Większość gatunków całkowicie odporna na mróz. Brzozy rosną na różnych glebach, a najlepiej czują się na glebach piaszczystych, obojętnych lub kwaśnych. Wymagają pełnego słońca.
Zastosowanie : Drzewo ozdobne stosowane w ogrodach, parkach. Cenne drzewo leśne. Roślina lecznicza, której liście mają działanie moczopędne, napotne, przeciwreumatyczne. Sok brzozy (oskoła) zawiera wiele cennych minerałów, zaś z kory uzyskuje się dziegieć o właściwościach antyseptycznych i bakteriobójczych.
