Jałowiec płożący Glacier (C2)

Jedna z najniższych, wolniej rosnących odmian jałowca płożącego przyciągająca uwagę niespotykanie intensywną, jasnoniebieską barwą igieł. Odmiana znaleziona przez Güntera Horstmanna w Glacier Nature Reserve w Górach Skalistych w USA w 1980 roku. Krzew rocznie przyrasta o około 10 cm na długość, po 10 latach uprawy osiąga zwykle nie więcej niż 0,1 m wysokości przy około 1 m średnicy. Pędy i gałązki są wałeczkowate, proste, wszystkie są ułożone horyzontalnie i ścielą się po ziemi. Igły są drobne, jasne, srebrzystoniebieskie, przylegające do gałązek. U roślin sadzonych na skarpach pędy układają się i rosną w kierunku spadku zbocza. Dlatego obserwowane z oddali krzewy faktycznie przypominają połacie niebieskiego lodu. Pełzające po ziemi gałązki łatwo się ukorzeniają. Zimą krzewy przyjmuje szarozielone zabarwienie. Odmiana o skromnych wymaganiach uprawowych, zdrowa, w pełni odporna na mróz. Dobrze rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych, suchych lub tylko umiarkowanie wilgotnych oraz o niskiej zawartości składników pokarmowych. Gleby ciężkie należy przed sadzeniem krzewów rozluźnić dodając do nich piasku. Wymaga pełnego nasłonecznienia. Stanowi doskonałą alternatywę trawników, zwłaszcza w miejscach suchych i nieurodzajnych. Polecany do uprawy w ogrodach przydomowych, zwłaszcza na skalnikach. Sadzony na skarpach umacnia je i zabezpiecza przed erozją. Zalecana gęstość sadzenia to 2 sztuki na metr kwadratowy. Dobrze komponuje się z innymi roślinami iglastymi, szczególnie z odmianami o złotym zabarwieniu łusek lub igieł, stwarzając im odpowiednie, kontrastujące tło, na którym są pięknie wyeksponowane.