Aster nowoangielski Septemberrubin (P9)

Aster nowoangielski Septemberrubin wygląd

Pędy astra są sztywne i mocno rozgałęzione, tworzą duże, gęste kępy. Łodygi pokryte są liśćmi koloru szarozielonego, szorstkie w dotyku. Aster nowoangielski ma wzniesiony, kopulasty pokrój. Na całej powierzchni można zaobserwować liczne wełniaste włoski. W okresie kwitnienia, czyli od sierpnia do października, zaczynają wyrastać piękne, półpełne, purpurowe  kwiaty z żółtymi środkami. Roślina ta dorasta do 160cm wysokości. Jest to roślina miododajna przyciągająca pszczoły, motyle i inne owady. 

Aster nowoangielski uprawa

Odmiana ta charakteryzuje się dużą żywotnością i trwałością. Aster do najlepszego wzrostu potrzebuje stanowiska słonecznego. W miejscach zacienionych jest bardziej podatny na choroby grzybowe i słabiej kwitnie. Preferuje podłoże żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, najlepiej zasobne w wapń. Jest tolerancyjny na niedobory wody i całkowicie mrozoodporny. Późną jesienią, po przekwitnięciu warto ściąć roślinę nisko przy ziemi, aby wiosną miała lepsze warunki do rozwoju nowych pędów. Wyższe rośliny, zwłaszcza znajdujące się na wietrznych stanowiskach mogą wymagać palikowania i przywiązywania do podpór. Jest to odmiana bardzo odporna na choroby i szkodniki. Może rosnąć kilka lat w jednym miejscu, nie wymaga częstego przesadzania. 

Aster nowoangielski zastosowanie

Pasuje do ogrodów w stylu wiejskim, naturalistycznym, angielskim. Może stanowić dobre tło dla niższych bylin, które ładnie zasłonią jego często obsychające od dołu liście. Pasuje mu towarzystwo innych odmian astrów, rudbekii, krwawników, floksów czy traw. Najlepiej wygląda sadzony w grupie po 3- 10 roślin, w rozstawie co 50cm, np. wzdłuż ogrodzeń czy murów. Nie zaleca się wykorzystywania na kwiat cięty, gdyż koszyczki zamykają się zaraz po ścięciu.