Dąb błotny Najszybciej rosnący (P9)

Dąb błotny - Quercus palustris - drzewo dorastające do 20–30 m wysokości. Stare drzewa są łatwe do rozpoznania - mają zwisające dolne gałęzie. Wymaga gleb wilgotnych i rośnie powoli. Liście tego gatunku jesienią przebarwiają się na czerwono.

Gatunek ten zyskał popularność za sprawą wyjątkowej urody i walorów użytkowych:
- dąb błotny jest jednym z najszybciej rosnących dębów. Dziesięcioletnia roślina przy odpowiednich warunkach jest pięciometrowym drzewem ze stożkowatą koroną,
- bardzo regularny pokrój drzew rosnących na stanowiskach słonecznych przez całe ich życie. Zawsze mają prosty pień, w górnej części korony gałęzie skośnie wzniesione, dolne lekko przewisające,
- liście latem ciemnozielone i lśniące, jesienią pięknie przebarwiają się na czerwono. Przebarwianie następuje od wierzchołka - przez pewien czas górne partie korony są jaskrawo czerwone podczas gdy liście na dolnych konarach jeszcze zupełnie zielone,
- płytki ale bardzo silny układ korzeniowy sprawia, że dobrze znoszą przesadzanie i doskonale rosną na glebach "trudnych", tzn. podmokłych lub ubitych o zniszczonej strukturze (np. przy ulicach w miastach).

Wymagania:

Dąb błotny lepiej niż inne drzewa radzi sobie na glebach podmokłych, ale rosnąć może na każdej lekko kwaśnej glebie, nawet na bardzo suchej. Najszybciej rośnie na żyznych glebach umiarkowanie wilgotnych. Nieodpowiednie dla dębów błotnch są gleby wapienne o odczynie zasadowym. Stanowisko powinno być słoneczne, wtedy będzie się pięknie przebarwiać i zachowa kształtną koronę. Jest całkiem odpornyna mróz oraz zupełnie wolny od znaczących chorób i szkodników.