Hortensja kosmata Rosemery Foster
Opis produktu
Sadzonki hortensji kosmatej Rosemery Foster
Hortensja kosmata Rosemary Foster (Hydrangea aspera 'Rosemary Foster') to niezwykle dekoracyjna, rzadko spotykana odmiana hortensji, która przyciąga wzrok nietypowym połączeniem kwiatów i ozdobnych liści. Charakteryzuje się dużymi, eliptycznymi liśćmi pokrytymi delikatnym meszkiem, co nadaje im aksamitny wygląd i przyjemną w dotyku fakturę. Ich wierzchnia strona jest ciemnozielona, podczas gdy spód często mieni się purpurowo, co w połączeniu z kontrastowymi kwiatostanami tworzy wyjątkowy efekt wizualny. Krzew rozwija się w tempie umiarkowanym, osiągając po kilku latach do 1,5–2 metrów wysokości oraz podobną szerokość. Jego luźny, lekko przewieszający się pokrój sprawia, że najlepiej prezentuje się w nieco dzikich, swobodnych założeniach ogrodowych. Sadzonki hortensji tej odmiany warto wprowadzić do miejsc, które potrzebują struktury, subtelnego koloru i ciekawych faktur – szczególnie w cienistych częściach ogrodu, gdzie większość innych roślin traci na wyrazistości.
Specyfikacja hortensji kosmatej Rosemery Foster
- Rosemary Foster to odmiana dość odporna na niekorzystne warunki atmosferyczne, choć wymaga nieco więcej troski niż popularne hortensje ogrodowe,
- Jej mrozoodporność oceniana jest na około -20°C, co oznacza, że w większości regionów Polski poradzi sobie bez problemu – z wyjątkiem najchłodniejszych obszarów, gdzie wskazane jest okrywanie młodych egzemplarzy na zimę,
- Preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste, szczególnie takie, które chronione są przed silnym wiatrem i palącym słońcem,
- W pełnym słońcu jej liście mogą ulec przypaleniu, a kwiaty szybciej przekwitają,
- Gleba pod uprawę powinna być żyzna, próchniczna, dobrze zdrenowana i stale umiarkowanie wilgotna,
- Idealne pH to lekko kwaśne,
- Wskazane jest ściółkowanie podłoża, które zabezpiecza system korzeniowy przed przesuszeniem i wahaniami temperatury,
- Sadzonki krzewów liścistych Rosemary Foster, najlepiej sadzić w miejscach, gdzie panuje stabilny mikroklimat – na przykład w cieniu drzew liściastych, które jednocześnie stanowią osłonę i źródło naturalnej próchnicy.
Kwitnienie hortensji kosmatej Rosemery Foster
Hortensja kosmata Rosemary Foster zakwita latem – zazwyczaj od połowy lipca do września – oferując subtelne, płaskie baldachogrona, które stanowią ozdobę nawet do wczesnej jesieni. W ich centrum znajdują się drobne, fioletowo-niebieskie kwiaty płodne, natomiast zewnętrzne obrzeża otoczone są przez większe kwiaty płonne w odcieniach bieli, różu lub lawendy. Taki układ kwiatów przypomina nieco koronę lub koronkową rozetę, nadając roślinie lekki, romantyczny charakter. Delikatna, pastelowa kolorystyka efektownie kontrastuje z ciemnymi liśćmi, tworząc niezwykle malowniczy efekt. W miarę upływu sezonu, liście często przebarwiają się w odcienie purpury, czerwieni i burgundu, co sprawia, że roślina zyskuje dodatkowe walory dekoracyjne również jesienią.
Zalety i zastosowanie hortensji kosmatej Rosemery Foster
Rosemary Foster to roślina niezwykle wartościowa z punktu widzenia estetyki i funkcjonalności w ogrodzie. Jej wyjątkowa uroda – połączenie owłosionych, ciemnych liści z subtelnymi kwiatami – sprawia, że stanowi idealny wybór dla miłośników mniej typowych, ale bardzo efektownych odmian hortensji. Sprawdzi się zarówno jako soliter w cienistym zakątku ogrodu, jak i w większych kompozycjach roślin cieniolubnych. Dzięki luźnemu pokrojowi i miękkiej strukturze dobrze prezentuje się w ogrodach leśnych, naturalistycznych i cienistych założeniach parkowych. Sadzonki hortensji kosmatej Rosemary Foster to również doskonały wybór do ogrodów przydomowych, gdzie poszukuje się roślin efektownych, lecz nie krzykliwych – takich, które nadają przestrzeni elegancji i naturalnego wdzięku.
Przydatne linki:

Najmniejsza zmierzona wysokość w danej partii roślin/produktów.



- Dobra retencja wody i składników pokarmowych, duża zawartość próchnicy, najlepsze rodzajowo gleby .
- Preferowane przez wymagające i bardzo wymagające rośliny

Szacunkowa wysokość jaką osiągnie roślina za 7 do 10 lat przy przeciętnych warunkach środowiskowych.
