Brunatna zgnilizna drzew pestkowych jest chorobą wywoływaną przez paciornicę pestkowcową (Monilinia laxa) i paciornicę owocową (Monilinia fructigena), które porażają drzewa czereśni i wiśni, śliwy, rzadziej brzoskwinie i morele. Drugi z tych patogenów może występować też na jabłoniach i gruszach, będąc sprawcą brunatnej zgnilizny drzew ziarnkowych. Od łacińskich nazw tych patogenów pochodzi też inna, rzadziej używana nazwa tej choroby - monilioza.

Najwcześniej infekcji ulegają wiśnie, u których już na samym początku kwitnienia może dojść do zarażenia chorobą. W tym okresie brunatna zgnilizna drzew pestkowych powoduje zasychanie i brązowienie kwiatów, a następnie krótkopędów i liści.

U pozostałych gatunków drzew atakowanych przez brunatną zgniliznę, objawy występują najczęściej dopiero na owocach. Są to gnilne, brunatne plamy, z czasem pokrywające się szarawymi brodawkami. Porażone owoce ulegają deformacji i zasychają w postaci ciemnobrunatnych mumii. Wiele z nich nie opada i zmumifikowane pozostają na drzewach aż do następnego sezonu. Do zakażenia owoców dochodzi najczęściej w wyniku uszkodzeń ich skórki powodowanych przez deszcze lub owady.