Odmiana o zielonych liściach. Kwiaty białe w baldachogroniastych kwiatostanach, w czerwcu - lipcu. Wspina się korzonkami czepnymi, dorastając do 4-6 m wysokości (0,5 m przyrostu rocznie). Mrozoodporna. Lubi gleby wilgotne i kwaśne, miejsca dobrze oświetlone , ale niezbyt silnie nasłonecznione. Szczególnie przydatna do obsadzania: ścian, drzew, pergoli oraz jako roślina okrywowa. Dobra do tworzenia zestawień barwnych.
Termin kwitnienia: VI-VII
Barwa: biała
Wysokość: 20 m
Stanowisko: półcieniste
Mrozoodporność: tak
Ćmę bukszpanową należy zwalczać jak najszybciej po zauważeniu gąsienic i objawów ich żerowania.
Trzeba regularnie i często przeglądać krzewy bukszpanu i sprawdzać, czy są na nich gąsienice i ślady ich żerowania (lepka przędza z odchodami). Lustrację należy przeprowadzać przede wszystkim wewnątrz krzewu, bowiem tam właśnie szkodnik składa jaja i tam żerują gąsienice.
Jeśli okaże się, że nasze bukszpany zostały zaatakowane przez ćmę, spróbujmy pozbyć się ich mechanicznie, strząsając gąsienice na rozłożone pod krzewami płachty folii (gąsienice potem należy skutecznie zniszczyć). Te gąsienice, które pozostały na krzewie po strząsaniu, starajmy się wybrać ręcznie. Pędy, na których zostało niewiele liści, a do tego widać na nich oprzędy, najlepiej wyciąć i spalić.
Można próbować też wymywać gąsienice z pędów silnym strumieniem wody.
Warto zamontować na krzewie bukszpanu pułapkę feromonową do wabienia owadów dorosłych i wyłapywać je nie dopuszczając do złożenia jaj.
Chemicznie można zwalczać ćmę bukszpanową opryskując rośliny środkami Decis, Mospilan lub Sherpa. Opadłe liście lub przycięte gałęzie należy zniszczyć, aby nie zimowały jaja szkodnika.
Pozdrawiam
Agnieszka Wojtczak
