Róża wielkokwiatowa jasno różowa Bikolor pojemnik

Róża wielkokwiatowa Bikolor jasno różowa 

Róża Bikolor jest to roża wielkokwiatową jasno różowych kwiatach osiągających do 6-8 cm średnicy. średnio pachnąca. Powtarza kwitnienie. Odporna na choroby. 

Dorasta do 110cm wysokości i 50cm szerokości 

Róża Bikolor to wyjątkowo elegancka róża o bardzo trwałej, złotożółtej barwie kwiatów i wyraźnym zapachu.

Najciekawiej wygląda cały kwitnący kwiatostan. Możemy w nim dostrzec kuliste pąki w różnych fazach rozkwitu. Najmniejsze są zupełnie zielone, potem jaśnieją. Po kilku dniach, kiedy kule stają się większe, zmieniają barwę na seledynowo białą. Z czasem rozwijają się i z dużych pąków otwierają się nostalgiczne, pełne kwiaty.

Co należy wiedzieć o uprawie róż?

Wybór stanowiska pod uprawę: ciepłe, słoneczne, lekko przewiewne

Wymagania glebowe: najlepiej rosną na glebach lekkich, przepuszczalnych, zawierających próchnicę o gliniastej warstwie dolnej

Przygotowanie stanowiska pod uprawę: róże nie przepadają za świeżym nawozem, tym samym przed ich posadzeniem glebę należy głęboko uprawić (około 70 cm) i nawozić dobrze rozłożonym i przekompostowanym obornikiem w ilości 8-10 kg na 1 m². Ziemia przed sadzeniem powinna osiadać co najmniej przez 2 tygodnie. Po posadzeniu róże należy obficie podlać i usypać kopczyk przykrywający nasadę pędów. Kopczyki rozsypuje się na wiosnę.

Zabezpieczanie na zimę: W pierwszych latach po posadzeniu róże trzeba na zimę zabezpieczać. Dolną część krzewu obsypuje się ziemią, a pędy nakrywa gałązkami świerka lub jałowca, a następnie słomą lub liśćmi. Róże okrywowe mają wysoką odporność na mróz. Nawet jeżeli podczas surowej zimy pędy przemarzną, to po przycięciu ich tuż przy ziemi, krzewy bardzo dobrze odbudowują się.

Cięcie: Róże wielkokwiatowe, rabatowe, miniaturowe, tniemy na wysokości 20-40 cm nad powierzchnią, starając się, aby na pędzie znajdowało się około pięciu zdrowych rozwiniętych oczek. Oczywiście całkowicie usuwamy wszystkie uszkodzone i słabe pędy. Róże okrywowe najczęściej nie wymagają przycinania, lecz zniosą radykalne cięcie. Unikajmy skracania pędów jesienią, nie zostawiając otwartych ran na zimę. Wiosenne cięcie róż okrywowych przeprowadzamy w połowie kwietnia. Wycinamy pędy martwe, nadmiernie zagęszczone, cienkie. Róż parkowych krzaczastych nie przycinamy co roku, w razie potrzeby usuwamy martwe oraz chore pędy. Cięciem natomiast możemy nadawać im pożądany pokrój i rozmiar. Róże pnące pierwszy raz tniemy najwcześniej w trzecim roku po posadzeniu. Przez pierwsze trzy lata należy jednak usuwać zaschnięte kwiatostany. Przycinając, należy pozostawić kilka pędów, najlepiej od 3 do 5 – będą one stanowić trzon róży. Pędy boczne skraca się do długości 30–40 cm