Róża pnąca Skyline
Róża Pnąca Skyline pomarańczowa, to róża, która dorasta do 3m wys. i 1m szer. Kwiaty ma pełne, o subtelnej pomarańczowej barwie. Róża pnąca Skyline silnie się krzewi, obficie kwitnie. Zapach intensywny , słodki.
Róże pnące to najsilniej rosnące róże, które nie wymagają dużych powierzchni do uprawy. Róże te to takie pnącza "na niby". Nie posiadają one bowiem żadnych organów czepnych, którymi mogły by chwytać czy też wspinać po konstrukcjach. Zdarza się jednak, że wykorzystują do tego swoje kolce, do wczepiania sie w podpory.
Róże pnące nie są bardzo wymagające co do gleby, ale częściej możemy na nich znaleźć szkodniki. Są one również odporne na mróz i choroby.
Największe zalety:
- bujne kwitnienie,
- piękne kwiaty,
- mrozoodporność.
- odporność na choroby
Co należy wiedzieć o uprawie róż?
Wybór stanowiska pod uprawę: ciepłe, słoneczne, lekko przewiewne
Wymagania glebowe: najlepiej rosną na glebach lekkich, przepuszczalnych, zawierających próchnicę o gliniastej warstwie dolnej
Przygotowanie stanowiska pod uprawę: róże nie przepadają za świeżym nawozem, tym samym przed ich posadzeniem glebę należy głęboko uprawić (około 70 cm) i nawozić dobrze rozłożonym i przekompostowanym obornikiem w ilości 8-10 kg na 1 m2. Ziemia przed sadzeniem powinna osiadać co najmniej przez 2 tygodnie. Po posadzeniu róże należy obficie podlać i usypać kopczyk przykrywający nasadę pędów. Kopczyki rozsypuje się na wiosnę.
Zabezpieczanie na zimę: W pierwszych latach po posadzeniu róże trzeba na zimę zabezpieczać. Dolną część krzewu obsypuje się ziemią, a pędy nakrywa gałązkami świerka lub jałowca, a następnie słomą lub liśćmi. Róże okrywowe mają wysoką odporność na mróz. Nawet jeżeli podczas surowej zimy pędy przemarzną, to po przycięciu ich tuż przy ziemi, krzewy bardzo dobrze odbudowują się.
Cięcie: Róże wielkokwiatowe, rabatowe, miniaturowe, tniemy na wysokości 20-40 cm nad powierzchnią, starając się, aby na pędzie znajdowało się około pięciu zdrowych rozwiniętych oczek. Oczywiście całkowicie usuwamy wszystkie uszkodzone i słabe pędy. Róże okrywowe najczęściej nie wymagają przycinania, lecz zniosą radykalne cięcie. Unikajmy skracania pędów jesienią, nie zostawiając otwartych ran na zimę. Wiosenne cięcie róż okrywowych przeprowadzamy w połowie kwietnia. Wycinamy pędy martwe, nadmiernie zagęszczone, cienkie. Róż parkowych krzaczastych nie przycinamy co roku, w razie potrzeby usuwamy martwe oraz chore pędy. Cięciem natomiast możemy nadawać im pożądany pokrój i rozmiar. Róże pnące pierwszy raz tniemy najwcześniej w trzecim roku po posadzeniu. Przez pierwsze trzy lata należy jednak usuwać zaschnięte kwiatostany. Przycinając, należy pozostawić kilka pędów, najlepiej od 3 do 5 – będą one stanowić trzon róży. Pędy boczne skraca się do długości 30–40 cm
