Ostrokrzew kolczasty Alaska

Ostrokrzew kolczasty Alaska

Opis odmiany: dorasta do wysokości nawet ok. 3 metrów. Rośnie dość powoli. Roczne przyrosty dochodzą do 10-15 cm. To najbardziej odporna na mrozy odmiana ostrokrzewów kolczastych. 

Liście: zielone lub pstre (biało-zielone, żółto-zielone), grube, sztywne, z ząbkowanymi brzegami przypominającymi kolce, ale niekłującymi; nie opadają na zimę

 Łatwo jednak korygować jego wymiary poprzez cięcie, które znosi bardzo dobrze.

Zaczyna kwitnąć zwykle w ostatnim tygodniu kwietnia na biało. W czasie kwitnienia ostrokrzewy są oblegane przez pszczoły. 

Ostrokrzew kolczasty jest rośliną dwupienną, czyli żeńską albo męską.

Owoce: czerwone (najczęściej) lub żółte (rzadziej), okrągłe, jak jagody, zebrane w grona blisko gałązek; dojrzewają w sierpniu (VIII)

Owoce zawiązują TYLKO żeńskie ostrokrzewy. Aby było to możliwe, w pobliżu musi rosnąć ostrokrzew męski (dowolnej odmiany).

Stanowisko: półcień

Ostrokrzew kolczasty szczególnie lubi stanowiska osłonięte od zachodniego wiatru. Zimą (w polskim klimacie) to właśnie z tego kierunku wieje zwykle wysuszający wiatr. Korzystnie jest sadzić ostrokrzewy np. od wschodu za domem.

Gleba: przeciętna lub żyzna; odczyn około pH 6-7

Nie ma specjalnych wymagań co do ziemi. Lepiej jednak rośnie, gdy jest ona lekka.

Podlewanie: umiarkowane

Starsze dobrze sobie radzą bez podlewania, nawet podczas suszy.

Zastosowanie: jako pojedynczy egzemplarz lub grupa krzewów, żywopłoty, wiązanki i wieńce

Ostrokrzew kolczasty tworzy piękne tło dla innych roślin. Można go zestawiać np. z iglakami, kwiatami cebulowymi, krzewami kwitnącymi.