Dąb dwubarwny

Dąb dwubarwny

Dąb dwubarwny można spotkać w wilgotnych lasach i na brzegach rzek. Doskonale rozwija się na suchym, żyznym, lekkim i dobrze przepuszczalnym podłożu. Preferuje gleby o obojętnym pH. Przyjmuje się zarówno na stanowiskach pełnosłonecznych, jak i w półcieniu. Odznacza się wyjątkowo szybkim tempem wzrostu i może żyć około 300-350 lat. Drzewo osiąga maksymalną wysokość około 30 m i gubi liście. Często przybiera zaokrąglony kształt. Jego kora ma łuszczącą się fakturę i przybiera szarawoczarny odcień. Liście mierzą od 12 do 18 cm długości i od 7 do 11 cm szerokości. Mają nieregularnie ząbkowany lub falisty brzeg, nasadę od klinowatej do ostrokątnej i zaokrąglony wierzchołek. Podczas jesieni zmieniają swoje zabarwienie na pomarańczowoczerwone. Od spodu liście są pokryte białymi włoskami. Ogonki liściowe są gładkie i mają długość od 10 do 25 mm.

Dąb dwubarwny ciekawostka

W niektórych rdzennej społecznościach Indian, ten konkretny gatunek drzewa znalazł zastosowanie w tradycyjnej medycynie, szczególnie w leczeniu złamań i choroby cholery. W dzisiejszych czasach jest również ceniony jako roślina ozdobna i źródło surowca drzewnego

Dąb dwubarwny uprawa

Dęby dwubarwne są niezwykle odporne na niskie temperatury. Wykazują największą szybkość wzrostu na żyznych i wilgotnych glebach, ale są także wytrzymałe na okresy suszy. Ponadto, doskonale radzą sobie w warunkach miejskich, takich jak zanieczyszczenie powietrza, suche powietrze i zasolenie gleby. Dęby dwubarwne tolerują zacienienie, jednak te rosnące na stanowiskach nasłonecznionych charakteryzują się bardziej wyrazistymi koronami i piękniejszym przebarwieniem liści w okresie jesieni.