Glorioza Lutea żółta Lilia pnąca

Glorioza żółta (Gloriosa lutea) jest jednym z najciekawszych egzotycznych pnączy, możliwych do uprawy w naszym klimacie. Ta pełna wigoru, ciepłolubna bylina wytwarza wiotkie, rozgałęzione pędy, porośnięte szerokimi, jajowatymi, soczyście zielonymi liśćmi. Każdy liść jest dodatkowo zaopatrzony w wąs czepny, dzięki któremu glorioza wspina się pod podporze. W lipcu i sierpniu jej łodyżki są udekorowane bardzo dużymi kwiatami o długich, pokarbowanych, wąskich płatkach, wzniesionych ku górze na kształt korony. Zarówno fantazyjne płatki, jak i doskonale widoczne, również dekoracyjne, długie pręciki przybierają kolor złocistożółty.

Glorioza Lutea kłącze

Glorioza jest rośliną ciepłolubną, dlatego sadzi się ją w miejscach osłoniętych od wiatru, słonecznych, w glebie próchnicznej, dość żyznej i niezbyt suchej. W roku poprzedzającym sadzenie bulw można glebę wzbogacić dobrze rozłożonym krowieńcem i kompostem. Bulwy sadzi się ułożone płasko, w rowkach o głębokości 8cm, zwracając pąki znajdujące się na wierzchołkach bulw w jednakowym kierunku. Odstępy między pąkami powinny wynosić 20 -30cm, aby rośliny mogły się swobodnie rozrastać Im większe są bulwy tym dłuższe i bardziej obfite jest kwitnienie.

Glorioza Lutea

Bulwy gloriozy są jednoroczne to znaczy mateczna bulwa zużywa swoje zapasy na budowę pędów, liści i kwiatów, a na jej miejsce tworzą się nowe bulwy, widlasto rozgałęzione, dzięki którym można gloriozę łatwo rozmnożyć. We wrześniu rośliny szybko zamierają i po ścięciu pędów ostrożnie wyjmuje się bulwy. Mateczne, już zużyte, oddziela się i wyrzuca, a nowe układa dwiema warstwami w skrzynce i przykrywa trocinami. Do wiosny przechowuje się bulwy w temperaturze 12-15oC i zwykle dopiero przed sadzeniem do gruntu rozdziela ?widełki? w miejscu przewężenia.