Pierwiosnek lekarski (C2)

Pierwiosnka lekarska to wieloletnia wdzięczna bylina, dorasta do 40cm w trakcie kwitnienia.Kwitnie  od marca do połowy maja. Kwiaty ma złocistożółte. Roślina lecznicza. W uprawie pierwiosnka lekarska wymaga gleb próchnicznych, przepuszczalnych, wilgotnych, o odczynie obojętnym. Pierwiosnek lekarski naturalnie występuje na terenie całej Europy (z wyjątkiem dalekiej północy), na Kaukazie, w Turcji i Iranie.
W Polsce jest to roślina rodzima. Pojawia się w słonecznych miejscach, na łąkach, w zaroślach, skrajach lasów, na murawach. Czasem jest uprawiana jako roślina ozdobna w założeniach o charakterze naturalistycznym.
Po raz pierwszy pierwiosnek lekarski został opisany w 1753 roku przez Karola Linneusza, szweckiego przyrodnika i lekarza (1707–1778), który stworzył podstawy współczesnej botaniki.
Jest zmienny w wyglądzie w zależności od miejsca występowania i odmiany. Posiada około czterech podgatunków.

Surowiec zielarski: cała roślina. Zbiór i suszenie: zbiera się w kwietniu i maju, suszy w temperaturze do 35 stopni. Działanie: ze względu na dużą ilość saponin napary i odwary z pierwiosnka pomagają przy leczeniu przeziębień, zapalenia gardła i krtani, grypy, zapalenia oskrzeli. Pomaga w leczeniu gruźlicy i pylicy płuc jako doskonały środek wykrztuśny. Kurację pierwiosnkiem zaleca się palaczom i osobom cierpiącym na reumatyzm. Okłady z odwaru zmniejszają obrzęki i bóle, przyśpieszają gojenie ran pooperacyjnych.