Szparag jest byliną śródziemnomorską, która rozprzestrzeniła się po całym świecie. Częścią jadalną są młode pędy, które zwane sa wypustkami. Szparag lekarski stosowany jest także jako roślina ozdobna i lecznicza.
Zbiory szparagów zielonych przeprowadza się, gdy pędy przekroczą długość 15 cm (max 20 cm). Pędy wycina się pod powierzchnią ziemi za pomocą ostrego noża. Po zakończeniu zbiorów, szparagarnię należy nawieźć (zabieg ten warto kilka razy powtórzyć). Po zbiorach szparagi wypuszczają zielone pędy, które usychają jesienią. Trzeba je wówczas zebrać i spalić. W latach suchych rośliny warto podlewać – dotyczy to zwłaszcza lipca i sierpnia, gdy szparagi za pomocą wspomnianych już pędów (gałęziaki) gromadzą substancje odżywcze.
Charakterystyka odmiany:Wczesność: wczesna do średnio wczesnej.
Charakterystyka roślin: silny wzrost, luźny pokrój, długa żywotność, długość 25cm, niska wrażliwość na rdzę wypustek, dobry smak, łuski dobrze przylegają do główki.
Szparagów zielonych nie trzeba obierać, co ma duże znaczenie, gdyż pod skórką jest najwięcej składników odżywczych, wśród których znajdują się m.in.: sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, miedź, fosfor, fluor, chlor, jod, karoten, witaminy: B1, B2, B6, C; kwasy: nikotynowy, pantotenowy, foliowy, szczawiowy.
Dobra gleba pod szparagarnię to gleba:1. przepuszczalna,2. przewiewna,3. szybko nagrzewająca się,4. głęboka (gruba warstwa orna),5. zawierających dużo próchnicy (powyżej 1,5%),6. klasy V (mniej korzystana klasa VI),7. pH w wodzie 6-7 (w KCl pH 5,8-6,5)
